Domy z rozległymi przeszkleniami wyraźnie odróżniają się od tradycyjnych budynków zarówno pod względem estetyki, jak i praktycznego zastosowania. W klasycznej architekturze dominują mniejsze okna, które lepiej chronią prywatność oraz skuteczniej izolują wnętrza od hałasu i utraty ciepła. Układ pomieszczeń w takich budynkach zazwyczaj cechuje się symetrią, a ich forma jest bardziej zamknięta i introwertyczna. W przeciwieństwie do tego, nowoczesne domy stawiają na otwartość – przesuwne przeszklone drzwi, panoramiczne okna czy całe ściany ze szkła wprowadzają do wnętrz więcej światła, przestrzeni i bezpośredni kontakt z otoczeniem.

Różnice w podejściu do wykorzystania światła dziennego są również znaczące. Tradycyjne domy rozmieszczają okna tak, by równomiernie doświetlić wszystkie pomieszczenia, jednak często ogranicza to dostęp do intensywnego światła słonecznego. W nowoczesnej architekturze priorytetem jest maksymalizacja naturalnego oświetlenia, co przekłada się nie tylko na większy komfort życia, ale i niższe rachunki za prąd dzięki ograniczeniu potrzeby używania sztucznego światła. W zamkniętych strukturach natomiast częstsze korzystanie z oświetlenia sztucznego może skutkować wyższym zużyciem energii.

Ważnym aspektem odróżniającym te dwa typy zabudowy jest także kwestia efektywności energetycznej i prywatności. W przypadku domów z dużą ilością przeszkleń konieczne jest stosowanie zaawansowanych szyb o wysokiej izolacyjności cieplnej i akustycznej. Zwiększona przezroczystość elewacji oznacza też większą widoczność wnętrza z zewnątrz, dlatego coraz częściej projektanci sięgają po rozwiązania w postaci rolet, zasłon czy szkła o zmiennym przyciemnieniu. Pozwala to cieszyć się widokiem i bliskością natury bez rezygnowania z komfortu i prywatności.